استاد شهریار در شعر ترکی ضمن اینکه با منظومه های "سهندیه" و "حیدربابا" به قله های شعر ترکی راه یافته است ، تعدادی شعر بسیار لطیف و جانسوز دارد که از آن جمله شعر " بهجت آباد خاطره سی" یا خاطره بهجت آباد است . موضوع این شعر نیز آنگونه است که در آن موضوع عشق نافرجام شهریار به ثریا که در حقیقت بنا بر انقطاع آن می شود و شهریار به نیشابور تبعید می شود ، به درخواست ثریا قراری گداشته می شود تا برای آخرین بار یکدیگر را ببینند و از هم خداحافظی کنند.
به شهریار می گویند که فردا به پارک بهجت آباد بیاید تا یکدیگر را ببینند و از هم خداحافظی کنند. شهریار از شوق این دیدار ، از شب قبل به بهجت آباد می رود و در آنجا می نشیند . این شعر ترسیم همان شب شهریار است.
اولدوز سایاراق گوزله میشم هر گئجه یاری
گج گلمه ده دیر یار یئنه اولموش گئجه یاری
گؤزلر آسیلی یوخ نه قارالتی نه ده بیر سس
باتمیش قولاغیم گؤرنه دؤشور مکده دی داری
بیر قوش آییغام! سویلیه رک گاهدان اییلده ر
گاهدان اونودا یئل دئیه لای-لای هوش آپاری
یاتمیش هامی بیر آللاه اویاقدیر داها بیر من
مندن آشاغی کیمسه یوخ اوندان دا یوخاری
قورخوم بودی یار گلمه یه بیردن یاریلا صبح
باغریم یاریلار صبحوم آچیلما سنی تاری!
دان اولدوزی ایسته ر چیخا گؤز یالواری چیخما
او چیخماسادا اولدوزومون یوخدی چیخاری
گلمز تانیرام بختیمی ایندی آغارار صبح
قاش بیله آغاردیقجا داها باش دا آغاری
عشقین کی قراریندا وفا اولمیاجاقمیش
بیلمم کی طبیعت نیه قویموش بو قراری؟
سانکی خوروزون سون بانی خنجردی سوخولدی
سینه مده أورک وارسا کسیب قیردی داماری
ریشخندله قیرجاندی سحر سویله دی: دورما
جان قورخوسی وار عشقین اوتوزدون بو قماری
اولدوم قره گون آیریلالی او ساری تئلدن
بونجا قره گونلردی ایدن رنگیمی ساری
گؤز یاشلاری هر یئردن آخارسا منی توشلار
دریایه باخار بللی دی چایلارین آخاری
از بس منی یاپراق کیمی هیجرانلا سارالدیب
باخسان اوزونه سانکی قیزیل گولدی قیزاری
محراب شفقده ئوزومی سجده ده گؤردوم
قان ایچره غمیم یوخ اوزوم اولسون سنه ساری
عشقی واریدی شهریارین گللی- چیچکلی
افسوس قارا یل اسدی خزان اولدی بهاری